Author name: h8wgdg3

9 czerwca 2016. Stany Zjednoczone. Poprzedniego dnia wyruszyliśmy w drogę bardzo wcześnie właśnie dlatego, żeby jak najwięcej czasu spędzić w Parku Narodowym Zion. O Zionie wiedzieliśmy chyba najmniej spośród wszystkich dziewięciu parków narodowych, które zwiedziliśmy podczas tej wyprawy. Wiedzieliśmy, że nie można się po nim poruszać własnym autem, trzeba skorzystać z darmowych autobusów, które zatrzymywały […]

„Wtedy spostrzegli trzydzieści lub czterdzieści wiatraków na polu stojących. Jak tylko Don Kiszot ujrzeć je zdołał, rzekł do kompana: – Fortuna prowadzi nas lepiej niż wymarzyć to sobie mogliśmy, bo spójrzże przyjacielu Sancho, tam pojawiło się trzydziestu lub nawet więcej gigantów olbrzymich, z którymi myślę bitwę stoczyć i zetrzeć ich z tego świata. A i

1 stycznia 2011. Wenezuela. Tak, to nie pomyłka, był PIERWSZY STYCZNIA! Ostatniej nocy nie dotrwaliśmy do północy, żeby świętować z Wenezuelczykami powitanie Nowego Roku, bo całą noc poprzedzającą Sylwestra spędziliśmy w rozklekotanym i bardzo głośnym od muzyki autobusie, wiozącym nas niemal przez połowę tego olbrzymiego kraju. W końcu dotarliśmy nim do południowo-wschodniego krańca Wenezueli, niedaleko

22 lutego 2014. Pobudka była znów trudna. Mimo dwóch dni w Sydney i jednego pełnego dnia w Nowej Zelandii jet lag nie odpuszczał. No ale w końcu mieliśmy równe 12 godzin różnicy czasu w stosunku do Polski. Plan dnia odwróciliśmy zupełnie do góry nogami, wstawaliśmy wtedy, kiedy nasze rodziny kładły się spać. Czuliśmy się jakbyśmy

Stateczek wyglądający jak dziecięca zabawka w wannie zbliża się do potężnej ściany wody. Na jego pokładzie znajduje się kilkadziesiąt osób ubranych w jednakowe foliowe płaszcze przeciwdeszczowe w jaskrawym kolorze: czerwonym lub niebieskim. Gdyby ktoś wpadł do wody, to dzięki płaszczowi łatwiej go będzie wypatrzeć, chociaż szanse na uratowanie z tej kipieli byłyby raczej niewielkie. Z

22 września 2008. Boliwia. Wstałem o 3:30 nad ranem, w pokoju były 2 stopnie Celsjusza. O ile można to nazwać pokojem – spaliśmy na wysokości 4500 m n.p.m w niewielkim budynku bez ogrzewania i bieżącej wody. Właściwie, z uwagi na wysokość i okropne zimno, nie spałem całą noc. Przed wyjściem zjadłem jeden placek kukurydziany i

27 lipca 2017. W Kamloops rano obudziło nas piękne słońce. Nie mogłem się doczekać wyjazdu z hotelu, bo trzy kolejne dni mieliśmy spędzić w najpiękniejszym miejscu Kanady, więcej, w jednym z najpiękniejszych miejsc na świecie – w kanadyjskich Górach Skalistych. Mieliśmy nadzieję, że pogoda nam dopisze. Oj, jak dopisała! Spirit Island to maleńka wysepka mniej

19 sierpnia 2013. Po magicznych Wyspach Owczych przepłynęliśmy promem na Islandię. Z miejscowości Seyðisfjörður, dokąd przybił prom, ruszyliśmy na południowy zachód. Tego dnia po przejechaniu 350 kilometrów dotarliśmy do Parku Narodowego Vatnajökull, który swoim zasięgiem obejmuje największy lodowiec na Islandii. Lodowiec spływa między innymi do Jökulsárlón, jeziorka (a właściwie laguny) znajdującego się nad samym wybrzeżem.

9 lutego 2006. Meksyk, wyspa Holbox. Dzień jak co dzień – zaczyna się od 21 stopni i w ciągu dnia temperatura rośnie do 28-29, a na niebie leniwie przesuwa się tylko kilka chmurek. Isla Holbox, leżąca na Zatoce Meksykańskiej na północ od Jukatanu, jest bardzo długa (ponad 40 kilometrów długości) i bardzo wąska (1,5 kilometra

17 maja 2019. To była już końcówka naszej miesięcznej wyprawy przez niemal całą Japonię. Miejsce, w którym przenocowaliśmy, wybraliśmy jeszcze w Polsce, chcieliśmy być pewni, że obudzimy się z magicznym widokiem przed oczami. Dzień wcześniej gęste chmury skryły wszystko, góra była całkowicie niewidoczna. Ranek następnego dnia miał być zupełnie inny. Wstałem o wschodzie słońca. Wszystko